کارگاه های آموزشی توانمندسازی مهارت ها در ایمنی برق بیمارستان (استاد نیک پیام)

کارگاه های آموزشی توانمندسازی مهارت ها در ایمنی برق بیمارستان

برگزاری دوره آموزشی ایمنی برق در بیمارستان (بیمارستان نیکان اقدسیه)

برگزاری دوره آموزشی ایمنی برق در بیمارستان (بیمارستان نیکان اقدسیه)

برگزاری دوره آموزشی مدیریت ایمنی برق در بیمارستان

برگزاری دوره آموزشی مدیریت ایمنی برق در بیمارستان

دوره آموزشی ایمنی برق در اماکن درمانی

دوره آموزشی ایمنی برق در اماکن درمانی

در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

 

تاثیر دستگاه های الکتریکی و مغناطیسی بر پیس میکر قلب

پیس میکر یا ضربان ساز دستگاهی کوچک است که درون بدن قرار گرفته و با ایجاد پالس های الکتریکی منظم موجب می شود تا ریتم ضربان قلب منظم شود. بسیاری از بیماران برای درست کار کردن قلبشان به وجود آن محتاجند. پیس میکر ها هم به باطری نیاز دارند ولی اخیرا نوعی از آنها ساخته شده که باطری ندارد و انرژی مورد نیاز برای کار خود را از حرکت قلب تامین میکند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، یک بیمار با یک پیس میکر مصنوعی ، باید مراقب اطراف و دستگاههایی که ممکن است در مولد پالس تداخل ایجاد کنند باشد:

۱– لوازم منزل

فردی که دارای ضربان ساز است به راحتی می تواند از وسایل خانگی معمولی مثل موارد زیر استفاده کند:

— اجاق گازهای مایکروفر،

— ضبط صوت، رادیو پخش دارای موج اف ام و آ ام، تلویزیون و ریموت،

— تلفن ( عادی و همراه ) با رعایت فاصله بیش از ۱۵ سانتی متر،

— ویدئو و بازی های رایانه ای،

— وسائلی چون مخلوط کن و تستر،

— وسائل دستی مثل مو خشک کن، صورت تراش برقی، اتوی برقی

— وسایل الکتریکی بزرگ مثل لباسشویی، اجاق های الکتریکی و خشک کن های برقی،

— جارو برقی،

— ماشین های باغبانی،

— پتوهای الکتریکی،

— بازکننده های الکتریکی در گاراژ،

— مایکروویو،

— دستگاه های اشعه X،

برخی از این دستگاهها یک پتانسیل جزئی دارند که گهگاه منجر به مداخله ممانعتی در یک تک ضربان شده اند .

با این وجود بیشتر مردم می توانند استفاده از این دستگاهها را بدون نگرانی خاصی درمورد آسیب یا مداخله با دیگر پیس میکرها ادامه دهند. تجهیزات مولد قدرت ، تجهیزات جوشکاری جرقه ای و مغناطیس های قوی ( مثلا در دستگاههای پزشکی ، تجهیزات سنگین یا موتورها ) می توانند از عملکرد مولد پالس جلوگیری کنند. افرادی که با چنین تجهیزاتی یا نزدیک به آنها کا رمی کنند باید بدانند که ممکن است پیس میکر نتواند تحت این شرایط به درستی کارکند.

۲– موبایل ها

موبایلهای مورد استفاده در ایالات متحده ( کمتر از ۳ وات ) بنظر نمیرسد که به مولد پالس صدمه برسانند یا طرز کار پیس میکر را تحت تأثیر قرار دهند. تکنولوژی به سرعت پیشرفت می یابد بطوریکه کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC ) فرکانس های در دسترس جدیدی را ایجاد نموده است. موبایل های جدیدتر که از این فرکانس های جدید استفاده می کنند ممکن است پیس میکر را کم اطمینانتر سازند. یک گروه از کمپانی های موبایل در حال بررسی چنین احتمالی هستند.

۳– پیس میکر و تجهیزات پزشکی

شخص باید یک ID کارت توجیبی را با خود حمل کند ، اگر شخصی پیس میکر داشت باید به دکتر و دندانپزشک بگوید.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI ) از یک میدان قوی برای ایجاد تصاویری از ارگانهای داخلی و عملکردشان استفاده میکند. مغناطیس می تواند در منظم سازی وقفه ایجاد کند و در خروجی پیس میکر ممانعت بوجود آورد.اگر گرفتن MRI ضرورت داشت ، در بعضی مدلها خروجی پیس میکر می تواند دوباره برنامه ریزی شود. خطرات احتمالی و مزایا باید قبل از قرار گرفتن تحت تصویر برداری MRI توسط دکترمطرح شوند.

سنگ شکن موج شوک برون اندامی (ESWL ) یک روش درمان غیر تهاجمی است که امواج هیدرولیک را جهت از بین بردن سنگ های کلیه بکار میگیرد.این روش برای اکثر بیماران پیس میکری ، با انجام برخی برنامه ریزی های مجدد منظم سازی ، ایمن خواهد بود. بیمارانی با نوع ویژه ای از پیس میکر که درون شکم کاشته شده است باید از ESWL اجتناب کنند.

موارد خاص باید قبل و بعد از درمان توسط پزشک مطرح شوند.برش (ablation ) رادیو فرکانسی (RF ) امواج رادیویی را جهت اداره کردن تنوع گسترده ای از آریتمی ها بکار میبرد.مطالعات جدیدی که بر روی بیماران با سیستم های منظم کننده کاشته شده صورت گرفته ، واحدها را قبل ، در طول و بعد از برش کاتتر RF اندازه گیری نموده اند.

این مطالعات نشان داده اند که اکثر پیس میکرهای ثابت در طول ablation کاتتر با فرکانس های رادیویی بطور مخالفی تحت تأثیر قرار نگرفته اند. تغییرات مختلفی می تواند در طول و بعد از درمان ، در پیس میکر رخ دهد.پزشک باید به دقت سیستم منظم کننده (پیس کننده ) را بعد از عمل مورد ارزیابی قرار دهد. تحریک الکتریکی خارج پوستی اعصاب (TENS ) به منظور تسکین دادن دردهای حاد یا مزمن بکار میرود. اکثر مطالعات نشان داده اند که TENS تا حدودی در مقابل منظم کننده های دو قطبی ممانعت بوجود می اورد و گاهی اوقات ممکن است مختصری بر منظم کننده های تک قطبی هم اثر مخالفتی اعمال کند.این روش درمان میتواند با برنامه ریزی مجدد مولد پالس انجام پذیرد.

بنظر میرسد که اشعه های تشخیصی ( مانند نمایش X-ray ) اثری بر مولد پالس پیس میکر ندارند. در حالیکه اشعه های درمانی ( مانند آنچه برای درمان تومورهای سرطانی بکار می روند ) ممکن است به مدارهای پیس میکر آسیب برسانند.میزان آسیب قابل پیش بینی نیست و ممکن است با سیستم های مختلف متغیر باشد ولی هنگامیکه دوز اشعه افزایش یابد ، احتمال خطر و ریسک آن قابل توجه و زیاد می شود.

اتحادیه قلب امریکا توصیه کرده که تا جای ممکن پیس میکر درون پوشش محافظی قرار گیرد و اگر به طور مستقیم در حوزه میدان اشعه قرارگرفت ، تغییر مکان داده شود.

باید در طول درمان الکتروکاردیوگرام (ECG ) مانیتور شود و مولد پالس باید معمولا بعد و در طول دوره اشعه تست شود.

بنظر نمیرسد که تجهیزات دندانپزشکی پیس میکر را به صورت مخالفت آمیزی تحت تأثیر قرار دهند. بعضی بیماران ممکن است در طول دریل زنی دندان افزایشی را در نرخ منظم سازی احساس کنند.

بکا ربردن درمان تشنج الکتریکی ( مانند آنچه برای اختلالات ذهنی خاص بکار می رود ) بنظر می آید که در بیماران با پیس میکر ایمن و بی خطر است . دیاترمی مایکروویو یا موج کوتاه از سیگنال های فرکانس بالا و شدت بالا استفاده می کند که ممکن است محافظ نویز پیس میکر را بای پس کنند و در مولد پالس تداخل ایجاد کند و یا اینکه بالکل به آن آسیب برسانند.

اختلالات مربوط به عملکرد دستگاه

ضربان ساز ممکن است به دلایلی هم چون صدمه به لید یا عایق آن، اختلال باتری، قطعی در مدار سیستم، افزایش حس شدن یا به ندرت به علت سوراخ شدن قلب از کار بیفتد. در این صورت در نوار قلب بیمار ریت ذاتی دیده می شود، بدون این که ضربان سازی صورت بگیرد و وقفه ظاهر می شود.

اقدامات

چک کردن و سفت کردن هر گونه شل بودن اتصالات ( برای کم خطر میکروشوک از دستکش و اتصال خود به زمین از طریق یک وسیله فلزی اطمینان حاصل کنید ).

۱- باتری ضربان ساز موقت را عوض کنید. دستگاه های جدید، کم شدن قدرت باتری را اطلاع می دهند. همیشه باتری های مناسب را در دسترس داشته باشید. بعد از تعویض باتری تاریخ آن را یادداشت کنید. معمولاً بسته به مود و مقدار ضربان سازی انجام شده، عمر باتری نو ۵-۲ روز است.

۲- از نظر افزایش حس شدن بررسی ها و اقدامات لازم را انجام دهید.

۳- عکس گرفتن از قفسه سینه برای پی بردن به آسیب ایجاد شده و قرار دادن لید جدید در صورت لزوم.

۴- ارزیابی ضربان ساز دائم توسط پزشک قلب با استفاده از دستگاه حس کننده.

تداخلات الکترومغناطیسی چیست؟

تداخلات الکترومغناطیسی یا EMI در موارد زیر می تواند با ایجاد اشکال در مدارهای الکتریکی پیس میکر به آن آسیب برساند و حتی عملکرد صحیح ضربان ساز را دچار وقفه کند. منابع آن عبارتند از:

تداخلات الکتریکی توسط دستگاه هایی که به خوبی ایزوله نشده اند.

دستگا های الکتریکی که انرژی زیادی تولید می کنند مانند ژنراتور های صنعتی.

دستگاه هایی نظیر دستگاه های جوش فلز و تولیدکننده قوس الکتریکی.

تعدادی از دستگاه های تشخیص طبی مانند MRI، رادیوتراپی و دستگاه های کنترل کننده درد.

کدام دستگاه های الکتریکی در بیماران دارای پیس میکر بی خطر است؟

بیشتر دستگاه هایی که در منزل استفاده می شوند چنانچه خراب نباشند منعی جهت استفاده ندارند. از این گونه وسایل می توان به این موراد اشاره کرد: اجاق های مایکروویو، سرخ کن های الکتریکی، چاقوی الکتریکی، مسواک های الکتریکی، تلویزیون، پتوهای برقی و در های گاراژ الکترونیکی. وسایلی که در محل کار هستند یا دستگاه های پزشکی در بیشتر موارد مشکل ساز نیست. رادیوگرافی قفسه صدری یا سونوگرافی، ماموگرافی یا CT scanمنعی جهت استفاده ندارند.

برخورد با محیط های حاوی تداخلات الکترومغناطیسی:

بهترین کار در این مواقع، خارج شدن از محیط این تداخلات یا خاموش کردن دستگاه است. در فرودگاه می توان با نشان دادن کارت ضربان ساز دایم از دروازه های امنیتی عبور نکرد ولی حتی عبور لحظه ای نیز در بیشتر موارد مشکلی ایجاد نمی کند. از دیگر محیط هایی که باید بیماران دارای ضربان ساز دایمی قلب با احتیاط تردد کنند، فروشگاه های مجهز به سیستم ضدسرقت الکترونیکی است. در هر صورت به هنگام بروز علایمی نظیر سرگیجه و تپش قلب در چنین محیط هایی لازم است که به سرعت از محیط خارج شد و با پزشک معالج تماس گرفت.

جریانهای الکتریکی و ایمنی بیمار و پرسنل در اتاق عمل

با توجه به اهمیت موضوع حفاظت و ایمنی در برق و در مباحث بیمارستانی و تجهیزات درمانی سه سوال عمده مطرح می شود:

1)چگونه می توان از سوختگی های ناشی از نشتی جریان در اتاق عمل جلوگیری کرد؟

2)استاندارد های بین المللی در خصوص سیستم های ارت بیمارستانی چه شیوه هایی را پیشنهاد می کنند؟

3) چگونه می توان با آموزش پرسنل را از این خطرات مطلع کرد؟

خطرات ناشی از نشتی جریان و حوادث متعددی که به علت عدم کارایی و یا قطع سیستم ارتینگ در اتاقهای عمل ICU, CCU وNICU بوجود می آید، باعث وارد آمدن شوک الکتریکی به بیماران و یا کارکنانی که با وسایل الکتریکی تماس دارند می شود.

به طور خلاصه خطرات عمده ناشی از جریان های الکتریکی در اتاق عمل به شرح ذیل است:

خطرات اتاق عمل

‌ در اتاق عمل دو خطر الکتریکی مهم وجود دارد. اولین خطر انفجار گازهای بیهوشی است که با جرقه الکتریکی می تواند آغاز شود. خطر دوم از اتصال مریض به دستگاه و در واقع کیفیت اتصال بیمار به الکترودهای بازگشتی از واحد الکتروسرجری ناشی می‌شود.

‌ بیمار در حین عمل جراحی از دو ناحیه به ژنراتور واحد الکتروسرجیکال متصل می‌شود. در اولین نقطه، جریان از طریق سطح کوچک الکترود به بدن بیمار وارد می‌شود. در نقطه دوم جریان از طریق الکترودهای با سطح مقطع بزرگ از بدن بیمار خارج  می‌شود. نقطه دوم، سرد است و شدت جریان پایینی در این نقطه وجود دارد. بیمار توسط یک سطح تماسی بزرگ (صفحه فلزی با مقاومت کم) در سیم های بازگشتی به واحد الکتروسرجیکال حفاظت می شود.  ‌

‌ تماس  های رسانا، نواحی کوچکی هستند که می توانند در صفحه فلزی     (Plate) تولید آتش سوزی کنند. زمین شدن اتفاقی بیمار در نقاط دیگر نیز می تواند تولید آتش‌سوزی کند.

اگر چه بیشتر گازهای بیهوشی که در اتاق عمل استفاده می شود، کاملا پایدار هستند، اما باید از شارژ الکتریکی و انفجار گازها جلوگیری شود.  برای جلوگیری از این خطرات، تمام پرسنل و تمام تجهیزات در داخل اتاق عمل باید به زمین متصل شوند. کف اتاق عمل، رسانای الکتریکی است و به زمین متصل شده است. تمام تجهیزات اتاق عمل باید مسیر رسانایی به کف اتاق عمل داشته باشند. تمام پرسنل باید کفش‌هایی را بپوشند که نوار رسانایی در تماس با پاهایشان داشته باشد. گان ها و کتان های جراحی بایستی از پارچه های رسانا باشند. این احتیاط ها، از شارژ شدن ناشی از تراکم و جمع‌شدن جلوگیری می کند و همچنین احتمال دشارژ الکتریکی را کمتر می کنند.  ‌

‌پریزهای الکتریکی در اتاق عمل از سطح زمین بالاتر هستند. چرا که گازهای بیهوشی سنگین تر از هوا هستند و این کار از تراکم گازها در نزدیکی پریزهای الکتریکی جلوگیری می کند و به دلیل آن که در واحد الکتروسرجیکال ولتاژهای الکتریکی بزرگی ایجاد می شود، با بالا نگه داشتن پریزهای الکتریکی از سطح زمین، از انفجار گازهای بیهوشی جلوگیری می شود.

‌ پرستاران و کارکنان اتاق عمل باید با آگاه بودن از موقعیت هایی که می تواند تولید خطر کند و بازرسی های مرتب تجهیزات ، حفاظت الکتریکی را بالاتر برند.

‌ این کار می تواند با کنترل کردن تمام سیم ها و پریزها و اتصالات زمین انجام شود. پلاریته و پیوستگی اتصال زمین پریزهای الکتریکی می تواند با استفاده  آنالیز ورهایی مختلف بررسی شود. جریان های نشتی نیز می تواند با Leakage meter اندازه گیری شود. این کار با اتصال دو پروب Leakage meter به دستگاه و نقطه زمین انجام می شود. اندازه گیری، مقدار جریان نشتیرا که می تواند وارد بدن شود  نشان  می دهد.

الکتروفیزیولوژی

‌ الکتروفیزیولوژی تاثیرات جریان الکتریکی بر روی بدن انسان را مطالعه می کند. وارد شدن جریان الکتریکی به بدن می تواند سبب انقباضات ماهیچه ای، سوختگی الکتریکی و سوختگی شیمیایی شود. هر کدام از این موارد در سطح آستانه متفاوتی رخ می‌دهد. گیرنده‌های شوک بسته به این که پوست سالم یا خیس یا مجروح باشد، تقسیم‌بندی می شوند. مقاومت پوست اندازه گیری شده از یک دست تا دست دیگر تقریبا 000/‌100 اهم است. سطح بالای مقاومت فلوی جریان از volt-120 و جریان 2-1 میلی آمپر را محدود می کند.

هنگامی  که پوست خیس باشد یا سطح خراش و آسیب دیده باشد، مقاومت پوست در حدود 1000 اهم کاهش می یابد و جریان به ارگان‌های داخلی مخصوصا قلب دسترسی مستقیم پیدا می کند. هنگامی که پوست سالم است جریان در حدود MA1 لازم است تا توسط بدن حس شود. این مقدار جریان آستانه جریان سنس شده توسط بدن است.

‌فلوی جریان بزرگ تر از MA1، ماکروشوک شناخته می شود. این سطح از جریان می‌تواند نتیجه خطرات تجهیزات بیمارستانی یا دیگر تجهیزات خارج بیمارستان باشد، مانند فرسایش سیم چراغ مطالعه، سیم کشی نادرست سیستم تهویه هوا، خرابی سشوار و ...

‌ آستانه جریان حس شده در بدن انسان MA1است. آستانه جریانی که می تواند به بدن ضرر برساند MA10 است. جریان بالاتر از MA10، سبب فلج و رعشه ماهیچه می شود و می‌تواند سبب فریز‌ شود یا مانع از آن شود که فرد شیء الکتریکی مورد نظر را رها کند و باعث ایجاد شوک الکتریکی می شود. هر چه سطح جریان بالاتر می رود، فلج و رعشه (Paralysis) به شش ها و قلب کشیده می شود و باعث ایجاد تداخل در تنفس و آریتمی های قلبی می شود و حتی می تواند سبب از کار انداختن قلب شود.

‌در جریان های بالاتر از MA100، سوختگی شدید بافت ها می تواند رخ دهد. در سطوح پایین جریان برای مدت زمان زیاد می تواند اثرات مشابه با سطوح بالای جریان داشته باشد. اغلب پوست بدن بیمار به دلیل وارد کردن سوزن یا کاتتر دارای خراش است. در این حالت جریان الکتریکی می تواند به راحتی به قلب راه یابد و مقدار خیلی کم جریان می تواند بر روی ریتم قلبی تاثیر گذارد. جریان های به کوچکی 180 میکروآمپر می تواند سبب فیبریلاسیون قلبی در بیماران آسیب پذیر شود. تفاوت مهم بین میکروشوک و ماکروشوک در تفاوت های وسیع آستانه جریان است( یک میلی آمپر برای ماکروشوک و 10میکروآمپر برای میکروشوک.) بیمارانی که در سطوح پایین جریان دچار آسیب می شوند، بیماران حساس به جریان الکتریکی هستند. تفاوت دیگر میکروشوک و ماکروشوک در تغییرات بزرگ مقاومت الکتریکی بدن است. افراد با پوست سالم (آن‌ها که در معرض ماکروشوک هستند) دارای مقاومت 000/‌100 اهم هستند و افراد با پوست زخمی یا خیس ( بخش هایی که در معرض خطر میکروشوک هستند) دارای مقاومت 1000اهم هستند.

خطرات الکتریکی

‌ حفاظت الکتریکی در بیمارستان ها بسیار مهم است چرا که ممکن است بیمار تحت یک پروسه درمانی قرار گیرد که باعث کاهش مقاومت بدن شود. همچنین ممکن است بیمار بیهوش باشد یا قادر نباشد که به طور نرمال به جریان الکتریکی پاسخ دهد. به علاوه محلول های رسانای الکتریکی، نظیر محلول نمک در اطراف بیمار حضور دارد و ممکن است بر روی تجهیزات الکتریکی چکیده یا ریخته شوند.

‌ جریان الکتریکی: ‌آسیب هایی که از جریان های الکتریکی ایجاد می شود بستگی به دامنه جریان الکتریکی ، مسیر ورود  جریان وارد بدن و همچنین مدت زمان وارد شدن جریان الکتریکی به بدن دارد. ماهیت جریان الکتریکی شناور درون یک مدار با شناور شدن خون در سیستم گردش خون انسان  شباهت دارد. در این تشابه  منبع انرژی با قلب نشان داده می شود و فلوی خون شناور درون شریان ها و سیاهرگ ها با جریان الکتریکی شناور در رساناها و دیگر اجزای مدار الکتریکی شباهت دارد. به کار بردن پتانسیل الکتریکی به یک مدار الکتریکی تولید جریان از طریق مسیرهای رسانا می کند. این مسئله با تغییرات فشار خون شباهت دارد که به سبب انقباض ماهیچه قلب رخ می دهد. ‌ برای آن که جریان الکتریکی در گردش باشد باید مسیر پیوسته ای بین منبع پتانسیل و اجزاء مدار وجود داشته باشد.

جریان نشتی: سیستم ها و اجزاء الکتریکی درون پوشش های عایقی قرار گرفته اند، اگر عایق بندی خراب شود جریان می تواند  نشت کند و به سمت زمین روانه شود که این مسیر ممکن است از طریق بدن بیمار یا اپراتور ایجاد می شود.

‌طبقه بندی تجهیزات: ‌چندین روش برای حفاظت اپراتور و بیمار از جریان های نشتی و آسیب های الکتریکی وجود دارد.

کلاس1 : ‌تجهیزات کلاس یک از 3 کابل اصلی تشکیل شده اند که یکی از آن ها کابل زمین (یا سیم زمین) است. بخش های خارجی فلزی تجهیزات کلاس 11 به این سیم زمین متصل شده اند ، از این رو اگر در داخل دستگاه خطایی رخ دهد و به بدنه دستگاه برسد، سیم زمین، جریان Fault ‌خطا زمین متصل می کند. کنترل  کردن  مرتب دستگاه، اطمینان از سالم بودن کانکتورها و اتصال به زمین را ایجاد می کند.

کلاس2 : ‌این  تجهیزات با دو مربع تو در تو، با مفهوم دوبل ایزولاسیون نمایش  داده می‌شود. در این کلاس نیازی به اتصالات زمین وجود ندارد. تجهیزات کلاس 22 با دوپین اصلی تجهیز می شوند. خطا الکتریکی که داخل تجهیزات رخ می دهد، خیلی ضعیف است که بتواند خطرساز باشد، چرا که عایق بندی دوبل از بخش های خارجی محافظت می کند.

کلاس3یا Defibrillator-Proof: ‌برخی از تجهیزات پزشکی درون بیمارستان با نشان دیفیبریلاتور(Defibrillator-Proof) طبقه بندی  می شوند. زمانی که دیفیبریلاتور بر روی بدن بیمار در حال دشارژ شدن است (در حال استفاده است) دارای نشان دیفیبریلاتور است. تجهیزات با این علامت و نشان در هنگام استفاده نمی توانند به بیمار آسیب برسانند. تجهیزات با نشان دیفیبریلاتور می توانند در طول دیفیبریلاسیون به مریض متصل باشند. این تجهیزات با یکی از علامت های زیر مشخص می شوند.

وسایل محافظتی: ‌بیشتر نواحی مراقبتی بیمارستان ها از وسایل محافظتی پر شده است. این دستگاه ها به طور مرتب با توجه به  استانداردهای تدوین شده تست می شوند. سطح حفاظت تعیین شده دستگاه بستگی به نوع تجهیزات متصل به آن و محل قرارگیری آن دارد.

سوئیچ های محافظتی (Residual Current Devices):

RCD  ‌ها یا سوئیچ های محافظتی در بخش های درمانی برای مشاهده و محافظت منبع اصلی الکتریکی دستگاه به کار می رود. RCD جریان های نشتی تجهیزات را سنس(حس) می‌کنند. اگر جریان نشتی مهمی در دستگاه رخ دهد، RCD ‌، جریان نشتی را ثبت می کند و منبع پاور تجهیزات را در مدت 40میلی ثانیه قطع می کند. RCD بیمارستانی بسیار حساس تر از RCDای است که در منازل استفاده می شود. RCD بیمارستانی جریان نشتی به اندازه 10میلی آمپر را،حس می کنند. خروجی منبع الکتریکی متصل به RCD دارای لامپی است. هنگامی که جریان نشتی افزایش یابد، این لامپ روشن می‌شود.

تابلو های ترانس ایزوله بیمارستان:

از سال 1971 طبق استانداردهایVDE,IEC کاربرد سیستم جدیدی به نام سیستم ایزولاسیون الکتریکی در بیمارستانها آزمایشگاهها و مراکز درمانی توصیه گردید. این سیستم بطور کامل از وارد آمدن شوک الکتریکی جلو گیری می کندو هم اکنون جزء تجهیزات ضروری بیمارستانها و آزمایشگاهها قرار دارد.

دوره آموزشی ایمنی الکتریکی در اماکن درمانی