همانگونه كه اشاره شد ، وجود يا عدم وجود آرامش فكري افراد به موضوعات زيادي بستگي دارد كه اكثراً مربوط به اجتماع بوده و موارديكه ارتباط به كار و محيط كاري داشته باشد ، بشرح ذيل بعرض مي رسد :

1- لذت بردن از محيط كار :

اگر مديران هر بخش سعي نمايند ، محيطي را بوجود بياورند كه پرسنل تحت سرپرستي شان با شوق و رغبت به محل كار بيايد و در حين كار آنچنان روحيه اي داشته باشد كه دائم بفكر پايان وقت نباشد ، بعبارت ديگر افراد در حال اظهار تكليف نباشد ، بلكه حقيقتاً در حال انجام وظيفه باشند ، مطمئناً تأثير بسزايي در ايجاد ايمني روان و در نتيجه ايمني فيزيكي گذاشته اند اگر افراد موقع حضور در محل كار ، روحيه نامطلوب داشته و با گريز و دور شدن از محل اشتغال ، خوشحال شوند ، بايد انتظار پيش آمدهاي نامطلوب را داشت براي اينكه محيط كار ، محيطي راضي كننده براي شاغلين باشد ، رعايت موارد ذيل ضروري است :

الف – بوجود آوردن فضاي تفاهم و دوستي بين افراد ، بطوريكه همگي آنها از كنار هم بودن و با هم كار كردن لذت ببرند در اين باره هم مسئولين و هم فرد فرد پرسنل بايد همكاري كرده و از خطاهاي پيش آمده يكديگر گذشت نموده و همواره يكديگر را براي مهربان بودن و ايجاد جو دوستي راهنمائي و ياري نمايند.

ب – كار ارجاعي به هر فرد ، حتي الامكان متناسب با روحيه و جثه و علاقه وي باشد. مثلاً كسي كه تنها كار كردن را بپسندد ، در صورت امكان به كارهاي انفرادي و يا كسي كه جثه نحيف دارد به كارهاي سبك و فردي كه مثلاً استعداد و علاقه كارهاي دفتري دارد به كارهاي مربوطه گمارده شود.

ج – ارزش بر محيط كار حاكم باشد ، بدين معني كه قدر و منزلت هركس متناسب با توانها و عملكردهاي او از قبيل توجه و دلسوزي براي كار ، هوش و استعداد ، خلاقيت ، كارداني ، اطاعت از دستور ، احترام بديگران ، نظم و انضباط ، وقت شناسي و نظاير آن تعيين شود ، چه اگر كسي كه داراي صفات ارزشمند نبوده ، داراي منزلت بيشتري بشود نه تنها صفات نيكوي ديگران تحليل مي رود ، بلكه همواره يك رنج دروني براي آنها وجود خواهد داشت كه همان عدم ايمني روان است. در ضمن تعيين دستمزد يا ميزان ساعات اضافه كاري و يا پرداخت پاداشها و غيره از مواردي است كه بايد متناسب با ارزشها باشد.

د – برنامه ريزي دقيق براي اجراي كار ، ( بخصوص براي كارهاي گروهي ) و اجراي دقيق آن برنامه در واقع اگر كار، بخوبي پيش برود و به موقع به پايان برسد ، افراد با مشاهده نتيجه مطلوب كار خود ، خوشحال و راضي خواهند بود ولي اگر بموقع تمام نشده و مشكلاتي در حين كار بوجود بيايد كه روند اجراي كار را نامطلوب سازد بتدريج ، پرسنل را عصبي نموده و تجربه نشان داده است كه در اينگونه موارد ، بخصوص اواخر كار ، حادثه پيش آمده است ، ولو آن حادثه اندك و زخم شدن يك انگشت بوده باشد. با اين تعبير ، اجراي كامل برنامه تنظيم شده حائز اهميت است ، حتي اگر بنظر برسد آن برنامه اغلاطي و اشتباهاتي دارد ؟ والا اگر  هر كس از افراد بخواهد برخلاف دستور مافوق بخشي از برنامه را تغيير داده و روش برنامه ريز را غلط بداند نتيجه كار نامطلوب خواهد بود. خوبست تجربه اي شخصي كه درباره همين موضوع است ارائه گردد.

مشكلي روي قسمتي از يك توربين پيش آمده بود و در مباحثات ، فروشنده ژاپني پذيرفته بود كه قطعات و كارشناس بفرستد و پرسنل ايران نقص را اصلاح كنند.

افراد ايراني يك اشتباه ظريف و كوچك در دستور و برنامه كار ، شركت ژاپني را دريافته و به كارشناس اعزامي اعلام داشته بودند و او پذيرفته بود كه افراد ايراني صحيح مي گويند ، ولي هنگام كار حاضر نشده بود بغير از دستور مافوق خود عمل كند و چون موضوع جزئي و دستگاه نيز تحت گارانتي مجدد سازنده قرار مي گرفت ، همان رويه اجراء شده بود ، ملاحظه مي فرمائيد كه ژاپني ها چگونه عمل مي كنند و نتيجه آنهم ، تفوق صنعتي و اقتصادي آنها برتمام جهان است !

ه – امنيت شغلي و اطمينان نسبي از ترقي و پيشرفت ، از موضوعاتي هستند كه اگر در كاركنان وجود داشته باشد ، مي تواند عامل كوچكي در آرامش ايمني روان آنها باشد.

2- تعادل دخل وخرج :

اين موضوع بسيار مهمي است كه بنظر مي رسد ، مجموعه مملكت بسمت خوبي پيش مي رود و نيازي به شرح وبسط نيست ولي ذكر بعضي نكات كه در آرامش روان پرسنل مؤثر مي باشد ضروري است ، بويژه براي مستمري بگيران كه دخل تقريباً ثابت و معيني دارند :

الف – به شاغلين بخصوص كاركنان جوان كه از تجربه زندگي كمتري برخوردارند ، آموزش داده شود كه بين خواسته ها و امكانات ، اعتدال برقرار كنند ، چه بي توجهي به اين موضوع يكي از مشكلات روز شده است.

ب – لازم است دولت براي ساخت و تهيه مسكن مستمري بگيران بازهم به فعاليت بپردازد ، چه تأمين محل سكونت هميشه گران است و بايد بطريقي عمل شود ، تا افراد بتوانند خانه اي براي خود تهيه و با پرداخت تدريجي ، صاحب خانه شوند. مؤسسات هم بايد نهايت كمك و همكاري را براي اين منظور در حد مقدورات خود به كاركنانشان بنمايند.

ج – شركتهاي بيمه درمان بايد با يك تغيير سريع و سازنده ، بطريق واقعي عمل نمايند ، والا تا وقتيكه وضع بيمه درمان اينچنين باشد كه بخش كوچكي از هزينه هاي درمان را مي پردازند ، روان هيچ حقوق بگيري ايمن نيست ، بدين معني كه اگر در يك مؤسسه پانصد نفري ، بيماري صعب العلاجي براي يكي از افراد و يا از افراد تحت تكفلش رخ دهد كه مجبور به هزينه مبلغ گزافي بشود ، طبيعي است كه براي همه افراد آن سازمان اين تفكر ايجاد مي شود كه اگر روزي براي من چنين وضعي پيش آيد ، از كجا اين مبلغ زياد را تهيه نمايم ؟ و اينچنين فكري باعث تخريب روحيه همگي خواهد شد.